جستجو

امید و ناامیدی

برای این گفته از ویلیام چپمن در زمینهٔ موفقیت مالی و حرفه‌ای نمونه‌های زیادی رو می‌شه آورد: کسایی مثل جی. کی. رولینگ نویسندهٔ سری کتاب‌های هری پاتر، ورزشکارایی مثل کریستیانو رونالدو، هنرمندایی مثل چارلی چاپلین، مدیرانی مثل لری الیسون و افراد مشهوری مثل اپرا وینفری. اما اونچه که من از گذاشتن این جمله در این صفحه در نظر دارم، نوع دیگه‌ای از رشد و پیشرفته؛ رشد شخصی و پیشرفت معنوی. مثل مورد قبل انسان‌های زیادی رو هم می‌شه در این زمینه مثال زد که گذشتهٔ تاریک و غیر قابل افتخاری داشتن، اما با آگاهی، خودشناسی و از همه مهم‌تر اشتیاق به رشد، قدم به قدم در مسیر درست پیش رفتن، رشد کردن و افراد زیادی رو هم از این خرد و آگاهی بهره‌مند کردن. در ادبیات داستانی، شخصیتی مثل ژان والژان از چنین سرگذشتی برخورداره و از میان عرفای خودمون، می‌تونیم به مولانا اشاره کنیم که بعد از ملاقات با شمس تبریزی، تغییری بزرگ رو در مسیر زندگی و آگاهیش تجربه کرد. انسان‌هایی مثل اکهارت تُله که از فردی در فکر خودکشی، به یکی از بزرگ‌ترین استادان معنوی معاصر تبدیل شد یا دبی فورد که از منجلاب انواع و اقسام اعتیادها به یکی از مشهورترین و تأثیرگذارترین آموزگاران خودشناسی و بحث سایه بدل شد هم از جملهٔ همین انسان‌ها هستن. حواسمون باشه که اگر گذشتهٔ درخشانی نداریم، خودمون رو سرزنش نکنیم و حواسمون باشه که اگر دیگری یا دیگرانی که در مسیر رشد هستن و گذشتهٔ درخشانی نداشتن رو از مسیری که درش هستن ناامید نکنیم. پی‌نوشت: شما چه افراد دیگه‌ای رو می‌شناسید که چنین مسیری رو در زندگی‌شون طی کردن و بدون داشتن گذشته‌ای درخشان و بعضاً با پیشینه‌هایی تاریک، به آینده‌ای روشن و پر از درخشش رسیدن؟دسته‌بندیپست‌هاکلید‌واژهدبی فورد اکهارت تله اپرا وینفری جی کی رولینگ کریستیانو رونالدو چارلی چاپلین هری پاتر لری الیسون فقر تنگدستی موفقیت دارایی ثروت پیشرفت گذشته آینده رشد معنوی رشد خودکشی اعتیاد حمیدا رشد فردی خودشناسی خودشکوفایی کلک آزادگان مجید حمیدا85 بازدید